Dan begint het trainingskamp en het eindigt donderdag. Dus vandaag kon ik nog lekker mijn eigen gang gaan. Geen straf kan ik je melden.

In de ochtend deed ik wat fitness om toch een beetje in vorm te blijven. Nu ik zelf niet zoveel meer train, ligt het gevaar van een groeiende buik om de hoek. En het is niet alsof ik minder ga eten omdat ik minder brandstof nodig zou hebben. Integendeel, ik eet meer en ik eet ook meer rotzooi, juist omdat ik dat vroeger nauwelijks deed.

Na de lunch kuierde ik op mijn gemak naar het zwembad. Het was er gezellig druk. Ik trok wat baantjes, studeerde wat, trok weer wat baantjes, deed tussendoor een driedubbele schroef met achterwaartse salto vanaf de springplank totdat één van de jongens kwam vragen of ik met ze mee wilde doen met hun wekelijkse potje voetbal. “Prima” ,zei ik, “maar weet wel wat je in huis haalt, ik kan met rechts nog geen drie ballen hooghouden en ik ben rechtsbenig”.

Dus ik kleedde me snel om. Terwijl ik naar het sportveld liep stonden beide teams al rekkend op me te wachten. Ik was uiteraard de enige met Yonex badmintonschoenen, de rest had Adidassen of Nikes met noppen. Ik kreeg een rood shirtje toegeworpen en de wedstrijd was begonnen. Vanaf de eerste seconden ging het er hard aan toe, maar wel fair. Ik had mezelf eerst rechtsbuiten geposteerd. Toen ik merkte dat ons middenveld telkens werd overlopen, ben ik maar een linie gezakt, misschien kreeg ik dan wel een keer de bal. Op gegeven moment brak onze spits door aan de linkerkant en rende ik als een echte nummer negen naar de eerste paal. Hij legde de bal panklaar en ik hoefde hem met geen enkele verdediger in de buurt alleen maar binnen te knikken. Ik moet te vroeg zijn gesprongen want ik kreeg de bal ergens op mijn strot. Ik snapte er zelf ook niks van. De bal belandde ergens in de struiken.

Het was heerlijk om in de brandende zon rond te draven. Ik ben sinds de Sudirman Cup in China niet meer zo moe geweest. Ik heb zelfs nog een keer gescoord. De keeper liet mijn verwoestende schot vanaf de tweede lijn zo door zijn benen glippen. We wonnen uiteindelijk met 8-4. Volgende week wil ik weer meedoen, mits ze me nog willen hebben.

Morgen de laatste vrije dag. Het plan is een beetje sightseeing in het noorden van Israel. We gaan naar Haifa, een stad dichtbij de grens van Libanon. Ik ben benieuwd. . .